Da li vam se događa da vam desni krvare prilikom pranja zuba? Da li ste skloni krvarenju iz desni pri minimalnim provokacijama (snažan zagrižaj, korišćenje čačkalice, itd)? Osećate li tup, neodređen bol oko zuba? Da li su vam se zubi pomerili proteklih godina, bilo unapred ili u širinu, povećavajući razmak između zuba?

Ukoliko je makar na jedno od ovih pitanja odgovor DA, potrebno je da se obratite svom stomatologu jer postoji mogućnost da imate parodontopatiju, takođe poznatu pod kolokvijalnim nazivom parodontoza.

Parodontopatija je hronično inflamatorno oboljenje potpornog aparata zuba, dela tkiva koje okružuje zub i daje mu čvrstinu i stabilnost. Parodontopatija dovodi do dubinskog razaranja parodontalnog tkiva, što se završava gubitkom zuba. Ova bolest može se javiti u svim uzrastima, počevši od ranog detinjstva (agresivna parodontopatija), do pojave u srednjim i zrelim godinama (hronična parodontopatija). Drugi oblik je daleko češći, a karakteriše ga spor i postepen gubitak parodontalnog tkiva. Osnovni etiološki faktori u nastanku parodontalnih oboljenja su mikroorganizmi subgingivalnog dentalnog plaka i njihovi produkti, a pored prisustva mikroorganizama razvoj pardontopatije pomažu i loša oralna higijena, pušenje, neadekvatni protetski radovi i ispuni, kao i neka oboljenja organizma.

Faze parodontoze

Prva i najčešća faza bolesti je upala desni (gigngivitis), koja, ukoliko se na vreme ne leči, prerasta u parodontopatiju, zahvata kost oko zuba i kasnije dovodi do pomeranja, labavljenja i napokon ispadanja zuba. Osnovni cilj terapije parodontopatije je eliminisanje patogenih mikroorganizama iz parodontalnog džepa putem uklanjanja supragingivalnih i subgingivanlnih naslaga oko zuba i u parodontalnom džepu. Blaži oblici, kao što je upala desni, mogu se sasvim neutralisati uklanjanjem naslaga i kamenca, uz edukaciju pacijenata o održavanju oralne higijene, kako se zapaljenje ne bi ponovilo.

Ako je parodontopatija uzela maha, ukoliko su prisutni parodontalni džepovi i gubitak koštanog tkiva, što se može uočiti kliničkim pregledom i analizom digitalnog radiograma, mada je često i evidentno iz jakog zapaljenja desni i krvarenja, potrebno je posegnuti za naprednijim tehnikama lečenja. U ovom stadijumu uklanjanje naslaga neće eliminasati veliki deo štetnih mikroorganizama, jer oni ostaju prisutni u parodontalnim džepovima i dubljim parodontalnim prostorima nepristupačnim za ručne stomatološke instrumente, a mikroorganizmi mogu da opsatnu čak i u radikularnom cementu i dentinskim tubulima. Primena antibiotika kao pomoćne terapijske procedure, bilo lokalno ili sistemski, u lečenju hronične parodontopatije ima bitna ograničenja jer može da stvori neželjene sporedne efekte, kao i da učini bakterije još otpornijim na duže staze.